Nooitgedacht
“Nooitgedacht”… waar komt de naam vandaan?
Voordat de Domburgse IJsclub Nooitgedacht op 14 november 1987 werd opgericht, was er al een IJsclub in Domburg met de naam, hoe kan het haast anders, IJsclub Domburg. Deze vereniging was 20 februari 1956 opgericht en had destijds 57 leden en 12 huisgenootleden. Er werd in die tijd vooral geschaatst bij Duinvliet, Westhove, Ter Mantelinge, de Golf Links en op de Bosvijver.
In november 1957 werd er een voorstel aan de raad van de gemeente Domburg gedaan om een ijsbaan te mogen aanleggen achter het sporterrein. (De Kikkerpit) Dit was gemeentegrond en het voorstel was om dit 10 jaar lang voor f 10,00 per jaar te huren, ingaande 1 januari 1958. De gemeente ging gelukkig akkoord en in januari 1958 mocht aannemer K. Boone uit Oostkapelle beginnen met het graven..
In maart 1962 werd een aanvraag tot vergroting afgewezen maar in oktober 1963 mocht de baan toch vergroot worden. Aannemer Lievense uit Westkapelle voerde de werkzaamheden gratis uit, hij had namelijk grond nodig voor een nieuw bouwplan in Aagtekerke. De rest van de grond werd verkocht en de IJsclub ontving nog een subsidie van f 100,00 van de gemeente. Op die manier waren de kosten gedekt.
In 1978 werd de IJsclub Domburg opgeheven. Op de plaats van de ijsbaan werden tennisbanen aangelegd. Toch vonden verschillende dorpsleden een dorp zonder ijsbaan maar niets. Er werd in 1986 een petitie met 214 handtekeningen aan de burgemeester en wethouders van de gemeente Domburg aangeboden.
In 1987 werd een werkgroep opgericht.
Deze werkgroep heeft heel wat gesprekken moeten voeren, maar hun moeite werd beloond. Er mocht een ijsbaan komen aan de Roosjesweg. Ze hadden nooit gedacht dat het nog lukken zou. Maar de aanhouder wint. Een naam voor de vereniging was ook nu weer snel gevonden.
De Domburgse IJsclub Nooitgedacht werd op 14 november 1987 opgericht. Er waren 273 leden en 60 donateurs. Toch duurde het nog tot 1991 voordat er voor het eerst op de baan geschaatst kon worden.
Op deze plaats ligt de baan nog. Een prachtige baan, welke ’s avonds verlicht kan worden. Verschillende seizoenen is er op geschaatst. Hele schaatswedstrijden werden er verreden en ijshockey wedstrijden gespeeld. Maar gezelligheid staat altijd boven aan. De versnaperingen uit de koek- en zopie tent dragen daar zeker aan bij.
Helaas hadden we ook verschillende winters geen natuurijs. Om toch te kunnen schaatsen vertrokken we per bus naar de ijsbaan in Eindhoven, welke toen nog het meest dichtbij was.